Als kind ben je een puur voelend wezen. Honger, pijn, blijdschap, frustratie, alles wat er is, wordt gevoeld en direct geuit. Geen oordeel, geen filter. Het huilen van een baby of het uitbundige lachen van een peuter is een directe afspiegeling van hun binnenwereld. Het is instinctief en eerlijk. Maar wat gebeurt er met dat natuurlijke vermogen om te voelen als we ouder worden?
๐๐จ๐ ๐ฐ๐ ๐ก๐๐ญ ๐ฏ๐จ๐๐ฅ๐๐ง ๐ฏ๐๐ซ๐ฅ๐๐ซ๐๐ง
Als we opgroeien, leren we vooral om emoties te beheersen. Woede wordt gevaarlijk genoemd, verdriet zwak, en vreugde uitbundig. We leren emoties te labelen als goed of slecht, passend of ongepast. We stoppen ze weg, rationaliseren ze, of proberen ze onder controle te houden. Maar emoties verdwijnen niet. Alles wat niet gevoeld wordt, blijft zich opstapelen in je lijf.
Wat gebeurt er dan? Innerlijke spanning. Hoofdpijn, pijnlijke schouders, onrust.
We doen er vervolgens alles aan om die spanning weg te krijgen, maar vaak zonder te luisteren naar wat ons lijf รฉcht nodig heeft. Want ons hoofd zoekt controle en wil problemen โoplossenโ. Maar ons lijf weet dat heling begint bij durven voelen.
๐๐ ๐ข๐ฅ๐ฅ๐ฎ๐ฌ๐ข๐ ๐ฏ๐๐ง ๐๐จ๐ง๐ญ๐ซ๐จ๐ฅ๐
Als volwassenen geloven we vaak dat emoties iets zijn wat we moeten beheersen om te kunnen functioneren. Maar wat als emoties geen probleem zijn, maar een natuurlijk kompas? Wat als je boosheid je grenzen aangeeft? Verdriet je vertelt wat je mist? Of vreugde simpelweg wil stromen zonder rem?
Kinderen begrijpen dit instinctief. Zij voelen en laten los. Geen analyse, geen veroordeling. Als volwassenen kunnen we dit opnieuw leren. Niet door te โmanagenโ, maar door toe te staan.
๐๐จ๐จ๐๐ ๐ฏ๐ฌ ๐ฅ๐ข๐ฃ๐
Ook ik DENK nog regelmatig te WETEN wat ik nodig hebโฆ๐
Na een paar intense weken zei mijn hoofd: ontspannen. Via de basistechnieken uit de cranio wilde ik rust vinden (releases en unwinding), het liefst zonder echt te voelen wat eronder zat. Maar mijn lijf dacht daar anders over.
Nog voordat mijn 2 collega-therapeuten me aanraakten, kwamen de tranen. Mijn borst voelde zwaar, mijn keel kneep dicht, mijn lijf verkrampte. Alles wat ik had weggestopt kwam naar boven. En toen ik het toeliet, kwam de beweging. Tranen, ademhaling, verkramping, unwinding, oude pijn, intens verdriet, gevoelens van eenzaamheid, angst, boosheidโฆ.en uiteindelijk; rust. Mijn lijf wist dat ontspanning niet kon zonder die emotionele lagen aan te raken.
๐๐ฎ๐ซ๐ ๐ญ๐ ๐๐จ๐๐ฅ๐๐ง
En precies dรกt bracht me waar ik zo naar verlangde. Geen oppervlakkige ontspanning, maar een doorvoelde ontlading die ruimte gaf.
Echte ontspanning en heling komen niet door emoties te vermijden, maar door ze toe te laten. Je lijf weet precies wat je nodig hebt โ meer dan je hoofd ooit kan bedenken.
Wie staat er bij jou aan het roer als het gaat over emoties en gevoelens? Je hoofd of je lijf?
~Wilma~
#integralevitaliteit #energiebalans #veerkracht #vitaliteit #cranio #natuur #inspiratie #inzichten #spiegelen #voelen