Vandaag gebeurde er iets bijzonders tijdens een sessie met een cliënt.
Haar hulpvraag is kraakhelder: ze wil leren hoe ze haar energie beter kan reguleren.
Zoals vaker voorkomt, zat de kern van haar vraag verborgen onder lagen van zorg voor anderen, het voortdurend op de achtergrond plaatsen van zichzelf. Terwijl ze zich uitsprak, kwam langzaam het besef: haar overtuiging dat ‘zelfzorg egoïstisch is’ had jarenlang de boventoon gevoerd en dit patroon was een bron van uitputting geworden.
Op dat moment werd ik afgeleid door een wesp die langzaam over het kleed kroop, zonder te vliegen. ‘Zie jij dat ook?’ vroeg ik haar. Samen keken we naar de wesp, die moeizaam tegen haar schoen opklom. Ik pakte een vel papier en liet het dier erop klimmen. ‘Zou hij vergeten zijn dat hij kan vliegen?’, grapte ik.
‘Het lijkt alsof ze haar achterpoten meesleept.’, antwoordde mijn cliënt.
Toen gebeurde er iets bijzonders. Midden op het papier stopte de wesp en begon zichzelf schoon te maken. Ze wreef met haar pootjes over haar kop en poetste haar antennes. Kort daarna vloog ze plots een stukje en landde op mijn broek. Ik zette haar in het raamkozijn waar ze kort van de zon genoot en vloog daarna weg.
Mijn cliënt was verwonderd. ‘Zou dit iets betekenen?’, vroeg ze.
Ik vroeg haar of ze wist waar ze over sprak toen ik haar op de wesp attendeerde. ‘Ik had het over altijd voor anderen zorgen en weinig tijd voor mezelf nemen.’
En wat zag je aan de wesp?
‘Ze sleepte zich voort, en na wat rust en een schoonmaakbeurt kon ze ineens weer vliegen.’
Het deed me denken aan de spirituele betekenis van de wesp, die ik even later opzocht en met haar deelde.
De wesp staat symbool voor zorgzaamheid, zusterschap en balans. Ze bouwt, verzorgt en ruimt op. Maar in tegenstelling tot veel van ons, verliest de wesp zichzelf niet in haar zorgzaamheid. Ze blijft trouw aan haar instincten en behoeften. Wij mensen vergeten vaak dat we, net als de wesp, af en toe moeten stilstaan en voor onszelf moeten zorgen. Als we dat niet doen, raken we uitgeput, net zoals mijn cliënt zich voelt.
De wesp was een spiegel. Voor mijn cliënt, maar ook voor mij. Ze liet ons zien dat zelfzorg geen egoïsme is, maar essentieel om weer te kunnen vliegen.
Dus, als jij merkt dat je je voort blijft slepen, vraag jezelf dan: zorg ik goed voor mezelf? Want net als de wesp, kun jij ook vliegen. Maar eerst moet je stilstaan, jezelf schoonmaken, en de zon op je laten schijnen.
~Wilma~
#integralevitaliteit #energiebalans #veerkracht #vitaliteit #cranio #natuur #inspiratie #inzichten #spiegelen