๐’๐ญ๐ข๐ฅ๐ณ๐ž๐ญ๐ญ๐ž๐ง ๐ž๐ง ๐ญ๐จ๐ž๐ฅ๐š๐ญ๐ž๐ง: ๐•๐ž๐ซ๐ญ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ๐ž๐ง ๐จ๐ฉ ๐๐ž ๐›๐ž๐ฐ๐ž๐ ๐ข๐ง๐  ๐ฏ๐š๐ง ๐›๐ข๐ง๐ง๐ž๐ง๐ฎ๐ข๐ญ

๐’๐ญ๐ข๐ฅ๐ณ๐ž๐ญ๐ญ๐ž๐ง ๐ž๐ง ๐ญ๐จ๐ž๐ฅ๐š๐ญ๐ž๐ง: ๐•๐ž๐ซ๐ญ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ๐ž๐ง ๐จ๐ฉ ๐๐ž ๐›๐ž๐ฐ๐ž๐ ๐ข๐ง๐  ๐ฏ๐š๐ง ๐›๐ข๐ง๐ง๐ž๐ง๐ฎ๐ข๐ญ

Een cliรซnt kwam bij mij met aanhoudende rugklachten. Ze had van alles geprobeerd, maar niets hielp blijvend. โ€˜๐˜“๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ฆ ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ฏ,โ€™ was haar verteld. Maar iets in haar wist dat er meer was.

Tijdens een sessie nodigde ik haar uit om te voelen wat er in haar lijf gebeurde terwijl mijn handen rustten op de plek waar spanning zich had verzameld. Er ontstond een moment van stilteโ€ฆ en toen begon haar lichaam te bewegen. Hele kleine, zachte halve cirkels van links naar rechts.
Ze schrok en stopte abrupt: โ€˜๐˜ž๐˜ข๐˜ต ๐˜ฅ๐˜ฐ๐˜ฆ ๐˜ซ๐˜ฆ? ๐˜๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ท๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ต ๐˜ข๐˜ญ๐˜ด๐˜ฐ๐˜ง ๐˜ซ๐˜ฆ ๐˜ฎ๐˜ฆ ๐˜ฅ๐˜ถ๐˜ธ๐˜ต ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ด๐˜ต๐˜ถ๐˜ถ๐˜ณ๐˜ต.โ€™

โ€˜Alsof ik je duw en stuurโ€ฆโ€™ herhaalde ik zachtโ€ฆen ik liet een stilte vallenโ€ฆโ€˜ Wat als je voelt waar deze beweging รฉcht vandaan komt?โ€™

Haar lijf wilde steeds opnieuw bewegen, maar telkens zette ze het stil. โ€˜๐˜‹๐˜ช๐˜ต ๐˜ฉ๐˜ฐ๐˜ฐ๐˜ณ๐˜ต ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ตโ€ฆ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต๐˜ณ๐˜ฐ๐˜ถ๐˜ธ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต, zei ze aarzelend. โ€˜๐˜๐˜ฌ ๐˜ธ๐˜ช๐˜ญ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ต๐˜ฆ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ๐˜ฉ๐˜ฐ๐˜ถ๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ฏ.โ€™

โ€˜Toch gebeurt het,โ€™ zei ik. โ€˜Wat zou er gebeuren als je jezelf toestemming geeft om het te volgen?โ€™

Langzaam liet ze het toe. Haar ademhaling werd dieper, haar schouders ontspanden en de beweging werd ruimer en vloeiender. Ze opende haar ogen en zei verwonderd: โ€˜๐˜๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ฌ๐˜ฐ๐˜ฎ๐˜ต ๐˜ท๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ฃ๐˜ช๐˜ฏ๐˜ฏ๐˜ฆ๐˜ฏ๐˜ถ๐˜ช๐˜ต. ๐˜๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ช๐˜ด ๐˜ฎ๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ช๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ธ๐˜ฆ๐˜จ๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ.โ€™

Even pauzeerde ze en fluisterde: โ€˜๐˜Œ๐˜ฏ ๐˜ข๐˜ญ๐˜ด ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ด๐˜ต๐˜ฐ๐˜ฑ, ๐˜ท๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ต ๐˜ฎ๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ ๐˜ณ๐˜ถ๐˜จ ๐˜ซ๐˜ถ๐˜ช๐˜ด๐˜ต ๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ฌ๐˜ณ๐˜ข๐˜ฎ๐˜ฑ๐˜ต. ๐˜‹๐˜ช๐˜ตโ€ฆ ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ต ๐˜ท๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ต ๐˜ท๐˜ณ๐˜ช๐˜ซ.โ€™

Haar klachten waren niet alleen fysiek. Ze waren een signaal. Een uitnodiging om te luisteren naar wat ze al jaren had stilgezet in haar leven: haar eigen beweging, haar eigen wijsheid.

Hoe vaak houd jij de beweging tegen die van binnenuit wil ontstaan? Hoe vaak vertrouw jij je lichaam niet, en onderdruk je wat het eigenlijk wil laten zien?

~Wilma

#cranioย #taalvanhetlichaamย #bewegingย #vanbinnenuit

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *